Nieuw Zeeland - The North

24 maart 2016 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland

Excuses voor de late update, het zat even niet mee met de WiFi maar hier is dan het volgende deel van mijn reisverslag.

Na een paar rustige daagjes in Rotorua, een hike naar de Redwoods en wat sportieve bezigheden weer vertrokken. Het is tijd voor de eastbro Tour. Een Tour door het oostelijke deel van het Noordereiland van Nieuw Zeeland. Samen met 16 andere reisgenoten begon de trip naar het plaatsje Gisborne. Onderweg een aantal keer gestopt voor wat mooie plekjes en uitkijkpunten.

De plek waar we deze nacht verbleven was prachtig. De oostkust van Nieuw Zeeland wordt niet door heel veel toeristen bezocht wat zorgt voor absolute stilste en de mooiste plekjes. Hostels zijn hier ook niet echt aanwezig, we slapen dus in een groot huis met de hele groep. Dit eerste huis had ook nog een strandtent waar wij heerlijk de avond konden doorbrengen. In de ochtend vroeg opgestaan en hier heerlijk in me uppie genoten van de omgeving en de rust. De groep ging deze ochtend de stad in maar ik besloot met 2 jongens een dichtbijgelegen berg te beklimmen. Een goede keuze want eenmaal boven hadden we een adembenemend uitzicht over de baai. 

Die middag vertrokken we weer voor de volgende plaats: Tokomaru. Hier verbleven we weer in een huis maar er was ook 1 cabine beschikbaar, een klein huisje op de berg. Zonder te aarzelen melden ik mezelf hiervoor aan. Een prachtige plek waar ik in de nacht de sterrenhemel kon aanschouwen. Deze middag stond er nog een activiteit op het schema. Paardrijden door de heuvels en daarna galopperen over het strand. Het was de eerste keer dat ik op een paard stapte, en het was geweldig. Door riviertjes om vervolgens te genieten van een waanzinnig uitzicht. Eenmaal aangekomen op het strand me paard is even uitgetest en galopperend over het strand geschoten. Dit was zeker 1 van de hoogtepunten van mijn reis, prachtig. Daarna de avond doorgebracht aan het kampvuur en heerlijk de cabine in gedoken. 

De volgende ochtend stond de wekker alweer om half 7 om als eerste mens op de aarde de zon te zien opkomen, die kan weer van de bucketlist. We vertrokken daarna richting de laatste overnachting van de East Bro Tour. De overnachting vond plaats in Maraehako Bay. Onderweg enkele mooie plekjes langs de kust bekeken en een mooie wandeling gemaakt. In de middag gearriveerd op een prachtig plekje.. Aan het strand, in een baai brachten we de nacht door in een gigantische boomhut. De kajaks en snorkels lagen klaar voor gebruik. Hier de hele middag heerlijk genoten aan het strand en op zee. In de avond met de hele groep gegeten en genoten van deze prachtige plek. Ik ben een gezegend man. 

De volgende dag weer gearriveerd in Rotorua, hier weer een nachtje doorgebracht om vervolgens de trip weer te vervolgen. De trip gaat verder naar het zuiden. In de middag arriveren we bij Maori's die een lodge bezitten. Ze gaan een typisch Nieuw Zeeland gerecht voor ons maken. Ze graven een kuil,  verhitten stenen tot ze gloeiend heet zijn om er vervolgens in rekken opgestapeld vlees, vis en groente op te leggen. Daarna leggen ze er natte doeken overheen waardoor er ontzettend veel stoom vrij komt. Als laatste scheppen ze een berg zand op de doeken om het vervolgens 3,5 uur te laten garen. Dit was een absoluut feestmaal, heerlijk smaakte het. 

De volgende ochtend zijn we vertrokken om langs een schooltje te rijden. Een project op deze school is dat kinderen kennis maken met verschillende landen en culturen door bezoekjes van ons. Een hele leuke leerzame ochtend. Vervolgens doorgereden naar Taupo. Hier van de bus gestapt om 2 nachtjes te verblijven. Hier ging het dan gebeuren. Ik had bedacht om een skydive te doen. Na even het weer te hebben aangekeken kon de skydive plaatsvinden. Opgehaald door een limo en op weg naar het vliegveld. Eenmaal de mogelijkheden te hebben bekeken besloten er vol voor te gaan. Hoogste sprong, alles gefilmd. Ik kan jullie vertellen, beste keuze uit me leven. Als je de video nog niet gezien hebt. Kijk dan even onder video's, best goed gelukt als je het mij vraagt. Het was de meest extreme en onbeschrijfelijke ervaring ooit. Ik raad het iedereen aan, wauw! Na de hele dag en avond met een geweldig grote glimlach te hebben rondgelopen heerlijk me bedje ingedoken. 

Donderdag ochtend zijn we naar de hotpools gegaan. Een klein stukje lopen van het centrum aan de rivier komt een waterval met heet water naar beneden. Door verhitting uit de grond gaat het water letterlijk koken. Aan de rand van de rivier zijn enkele delen waar je heerlijk in kan gaan liggen. Hier samen met 2 reisgenoten de hele dag lekker rustig aan gedaan en ons mee laten drijven op de rivier. In de avond was het tijd voor een feestje. Het was een nationale feestdag voor Ierland en dat wordt ook hier groots gevierd. 

De volgende ochtend met een goede kater weer vertrokken naar 1 van de meest rustige plekjes waar ik ooit ben geweest. Na een uur rijden over een onverharde weg aangekomen op een plek waar je absolute stilte en rust kan ervaren. We zijn te gast bij Bleu Duck station. Vernoemd maar de Bleu Duck die hier leeft. Een eend met lippen om alg uit de rivier te zuigen. Dit beestje is uiterst zeldzaam met maar 100 paren over de hele wereld. Het is een gigantische boerderij waar ze van alles verbouwen en vele schapen leven. Hier hebben we de avond doorgebracht aan het kampvuur en genoten van deze prachtige plek. De volgende ochtend hebben we een wandeling gemaakt naar een dichtbij gelegen waterval. Hier een heerlijke duik in genomen en weer terug gewandeld. De middag lekker genoten van de natuur en in de avond met de hele groep een BBQ.

De volgende dag ging de wekker vroeg, het was zover. Vandaag was de dag van de Tangaruo crossing. Een hike van 20 km met heel wat bergen en uitdagende paden. Gemiddeld kost het je 7 uur om dit te doen. Er is echter nog een grotere uitdaging: Ngauruhoe, ook wel Mount Doom genoemd onder de Lord of The Rings kenners. Het enige probleem, er is geen pad. Het word dan ook zeker niet aangeraden om deze grote jongen te beklimmen maar hé, je bent er maar 1 keer. Aangezien we 8 uur de tijd hadden voor de bus weer vertrok moesten we dus in 8 uur de wandeling en de berg beklimmen. Ze schatten hier 10 uur voor dus het was hard lopen en je zo snel mogelijk een weg naar boven zien te vinden over de losse stenen. Een geweldige ervaring en we hebben de bus gehaald. Het was zwaar maar het was het zeker waard, ik zeg morgen weer. Na deze wandeling lekker hapje gegeten en vroeg het bedje ingedoken. 

De volgende ochtend doorgereden naar de laatste plaats van het noorder eiland, Wellington. Met de nodige spierpijn de bus ingedoken. In de middag gearriveerd en het reusachtige nationale museum bekeken. Toegangsprijs: gratis, en dat is fijn voor een echte backpacker. Hier de hele middag onze ogen uitgekeken om in de avond nog even bij te komen van de grote wandeling. 

De volgende ochtend weer vroeg vertrokken voor een reisdag. Met de pond naar het Zuidereiland voor het volgende deel van mijn reis. We verblijven net naast het nationaal park Abel Tasman waar het schitterend is. Lekker relaxen aan het kampvuur en genieten van de witte stranden en de mooie natuur. Hier verblijven we 4 nachten waarvan we er nu 2 hebben gehad. Gister was het weer echt verschrikkelijk dus was er niet veel te beleven. Vandaag schijnt de zon en ben ik al lekker aan het dromen wat het Zuidereiland mij allemaal gaat brengen. Dit schijnt nog vele malen mooier te zijn dan het Noordereiland dus ik ben heel benieuwd. Tot de volgende keer! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Oma Groenewegen:
    24 maart 2016
    Opa vraagt zich af of je nog wel terug komt.
    Wat beleef je veel.
  2. Oma Groenewegen:
    1 april 2016
    Niels je moet bij de Maori's geen honger hebben